albanië en even Macedonië

30 mei,
Een slechte dag,heel veel regen, we gaan nu niet weer de bergen in.
We gaan naar Camping Albanië,een camping gerund door Nederlanders,ze wonen hier al langer dan 10 jaar.
Ze hebben hier een project opgezet, om hulpbehoevende ouderen te helpen.
Toevallig had Bé hier een stukje over gezien bij omroep Max , schrijnend zonder goed onderdak en eten etc., binnenkort komen ze weer op de tv. met een nieuw project in Shkodër.
Een leuke camping, ook omdat er op dat moment leuke mensen staan,gezellig!
‘S avonds gaat iedereen eten in het restaurant, wij ook ,was lekker.
31 mei,
‘S nachts weer veel regen en onweer, Bé trekt een camper van een Duits stel uit het natte gras.
We wisselen gegevens uit, zij zijn al langer in Albanië.
Vandaag lijkt een prima dag te worden, we gaan naar Fierze.
Daar kun je nu nog een personen veerboot nemen, eerst kon je nog met de auto-veer naar Koman,maar die is jammer genoeg niet meer in bedrijf.
We rijden een mooie hoog gelegen route door de bergen en dorpjes.
Kunnen bij de aanlegsteiger van de veerboot overnachten voor 200 lek = 2.80 euro.
De twee oude veerboten, liggen hier nog weg te roesten in het water.

1 juni,
Weer onwijs zwaar onweer, ergens in de buurt slaat het in, het hele dorp zit in een keer zonder stroom.
We moeten vroeg op, de boot vertrekt punctueel om 6 uur!
En het lijkt droog te worden, dus wagen we het er op.
Het kost ook geen drol, 2 retourtjes voor 14,- euro.
De twee Oostenrijkse motorrijders zijn er ook weer, ze kwamen gisteren tegelijk met ons aan.
Ze hebben geluk, hun motoren kunnen wel mee op de veer en kunnen zo een mooie off road route rijden.
Het is wel een bijzondere boot, een platte bodem met daarop een oude Setra bus zonder wielen, met zo’n 50 stoelen.
We beginnen met een 10 tal mensen aan boord en al gaande weg worden er nieuwe mensen opgepikt.
De eerste foto’s kunnen we nog droog nemen, maar al gauw hoost het weer.
Jammer , we hebben een retour genomen 3 uur heen, 3 uur terug, samen zo’n 100 km.,word een lange zit!
Alles aan goederen kan worden meegenomen ,kunstmest,boodschappen, koelkasten en beesten enz..
En net als je denkt dat het niet erger kan, komen er op de terugweg 4 personen busjes met toeristen aangereden .
Ze moeten allemaal mee, alles word opgepropt , er zijn zeker 90 mensen aan boord.
Een gezelschap Denen en Albanezen en een aantal back packers + natuurlijk de locals.
Het lijkt link, we hopen dat de boot het kan hebben en niet zinkt.
Volle boel, maar je hebt geen keus en al gaande weg word het nog haast gezellig .
De Albanezen hebben raki en andere drank bij zich, delen het ook uit.
We hebben dikke lol en ze kunnen prachtig zingen
We zijn wel blij dat we zo verstandig waren, om Akita niet mee te nemen.
Als we om kwart over 12 aanmeren zijn we opgelucht en aan koffie toe!!
We blijven nog een nacht op de parkeerplaats staan want morgen en de rest van de week word het prima weer.
2 juni
Gaan vandaag naar het Nationale Park Valbona dal,via Bajrani Curri.
De wegen zijn redelijk,meest asfalt maar het stuk naar het Nat.park niet.
En in de stad is het een wanhoop, het meeste asfalt is verdwenen, geen putdeksels of staan recht overeind,water op straat.
Geen borden, maar iedereen is ontzettend vriendelijk, wijzen je de weg.
Als we toch een bordje Kukës zien,volgen we die,even later word hij heel smal en staan we voor een oude houten brug.
Geen alternatief ,gelukkig houd hij ons,pfff!
Verder is het een mooie bergroute en het weer blijft gelukkig goed.
Vreemd wat ons opvalt in dit gebied, het stuur zit bij de meeste auto’s links,net als in Engeland,bizar!
Daarna vervolgen we onze weg naar Kukës, een prachtige hoge bergweg!
Het gaat geweldig en prijzen ons al rijk, maar zoals het de laatste dagen steeds gaat.
Weer een weg onder constructie, de laatste 20 km. hobbelen we weer.
Vinden een mooie slaapplek met het uitzicht op Kukës
3 juni,
Maar goed dat we uitgeslapen zijn,je moet wel erg creatief zijn om een goede weg te vinden door Kuküs,vragen 2 , 3 keer de weg en zitten dan eindelijk op de weg naar Peshkopi.
Daarna de grensovergang naar Macedonië,dat stelt weinig voor, rijden al bijna het hokje voorbij.
En we hoeven nog steeds geen “wegenbelasting” te betalen.
Dat zou 1 á 2 euro per dag voor het gebruik van de weg, niemand vraagt erom.
Net na de grenspost komt ons een begrafenis stoet tegemoet, alleen een grote groep mannen loopt achter de kist aan, geen vrouwen.
Wachten geduldig tot alles voorbij is.
We verheugen ons op de campings aan het meer van Ohrid en op de kaart en van de verhalen zou het een prachtig gebied zijn.
Maar de eerste indruk van Macedonië valt erg tegen,weer veel vuilnis en de mensen zijn anders.
Rijden net voor Ohrid een camping voorbij in de veronderstelling dat er nog veel zullen volgen.
Maar alle campings de volgende 40 km. rond het meer blijken gesloten,we mogen bij de laatste op de parkeerplaats vernachten.
Pech ‘géén wifi,douche etc. balen!!!
4 juni
Na een rustige nacht gaan we weer naar Albanië,houden Macedonië voor gezien.
Het stuk wat we hebben gereden gisteren viel behoorlijk tegen en alle “geweldige” verhalen die ze schreven over het Ohridmeer, gaan hoogstwaarschijnlijk over jaren geleden.
Krijgen er routine in ,een grensovergang meer of minder, och….
Onderweg kopen we de broodjes etc. en onderweg kersen ,die zijn hier nu rijp HEERLIJK
Via Podgradec en Korche, (weer lastig de weg te vinden,een aardige man rijd voor ons uit en brengt ons naar de goede afslag) en Ersekë komen we op de camping.
Maar ondanks de vermelding dat er wifi zou zijn,weer geen internet.
En ook geen warme douche alleen koude,maar we kunnen ons gelukkig prima in de camper douchen.
Morgen nieuwe ronde ,nieuwe kansen