afscheid van Montenegro

23 mei,
Maar een klein stukje gereden,hooguit 20 km. Naar de Tara kloof,een ravijn met diepste punt van 1300 m.
En naast de boogbrug over de Tara, vinden we een van de mooiste campinkjes tot nu toe,prachtig uitzicht naar de bergen.
En alleen om de geur is het een 10,we staan tussen de wilde salie,tijm,margrietjes, ONWIJS!!! En dat voor maar 5,- euro
24 mei
Staan we op de meest mooiste plek die je kunt bedenken,hebben we sinds gistermiddag REGEN, kunnen ons staande zat drinken.
Wat wel bijzonder was, we worden door het echtpaar dat de camping onderhoud, uitgenodigd voor de koffie.
Warme kamer/keuken met hout gestookt fornuis ,lekker warm.
Verder een eenvoudige inrichting,maar met t.v. ,wat we het liefst willen vraagt de man, voor mij thee en Bé koffie.
In twee kleine steelpannetjes kookt hij water en of ik de rest wil doen. Oké.
De vrouw zet me wat mokken klaar, theezakjes en een soort Nescafé voor Bé.
De man schenkt ons een borrel in,zelfgemaakt van pruimen, oei sterk
Je voelt hem naar je maag gaan,maar wel lekker!
Of Bé ook melk in de koffie wil,ja graag, maar hij komt met een schaal met verse melk incl. vellen,euh toch maar niet!
Bé wijst naar mij ,bij het aanrecht ,dat hij het maar goed voor elkaar heeft.
Maar hij denkt dat Bé nog een borrel wil, oké gaat er nog wel in.
Hij gooit nog een blok op het vuur,WARM!
De thee is prima, maar de koffie heeft een vreemde “turf” smaak,Bé is blij dat hij op is.
Maar verder heel gezellig,de vrouw spreekt een beetje Duits en verteld dat zij uit Servië komt.
Hij spreekt jammer genoeg alleen Montenegro’s ,maar met armen en benen kun je toch een hoop vertellen.
25 mei,
We nemen afscheid,geven een cadeautje,waar ze blij mee zijn.
Rijden via de Tara ( mooie route langs de ravijn) en Mojkovac naar het Nationale Park, Biogradska Gora, een park van 1400 ha met oerbossen met bomen van 300- 400 jaar oud.
Rijden het park binnen ,entree 2 x3 euro, en we mogen hier overnachten.
Alleen jammer dat we later nog eens voor de “camping” nog eens 13,- euro moeten betalen.
Beetje veel ,voor een plek zonder voorzieningen.
Maar het park is een van de mooiste van de Nationale Parken die we hebben gezien tot nu toe, oude beuken,olmen en coniferen, onder de bomen is het helemaal begroeid met look,saxifraga,lieve vrouwe bedstro en varens ,een sprookje.
We maken een tocht rond het meer,wel weer in de regen, een gedeelte is nog een delta van de Tara.
Hier leven nog beren,wolven, otters,salamanders ,kikkers enz.
Later lopen we nog een stuk naar een uitkijktoren,zien een heel veld met Camassia’s!!! ,MOOI staan in Westerlee in de tuin!
26 mei,
Weer de hele nacht regen en harde wind,we verlaten de bergen!
Rijden via de Tara kloof naar Podgorica,willen naar het Skodra meer.
Gaan even na Podgorica,een zijweg in ,we willen eerst naar Zabljak Crnojevjca.
Maar zo als even later blijkt, iemand uit de buurt houd ons aan en vraagt waar we heen willen,daar heen dus.
Maar dat kan volgens de jongen niet, alleen met de boot….,lastig.
Maar we kunnen wel langs het meer rijden en dat is een van de mooiste die we gezien hebben ,zelfs mooier als de Lofoten.
Een heel smal weggetje,af en toe een tegenligger,maar goed te doen.
Gaan over een brug,voorbij een cafeetje en een man roept en rent naar buiten, maakt een gebaar van koffie?
Waarom niet,we stoppen en even later zitten we aan de espresso,lekker!
Hij vraagt ook waar we heen gaan en waar we vandaan komen.
Naar Albanië zeggen we, o,dan kunnen we gewoon verder rijden langs het meer en komen dan zo in Albanië, prachtige route als we de tijd nemen.
Het is een leuke prater,hij wil geen betaling voor de koffie, hij had ons uitgenodigd zegt hij!
En tijd hebben we ,even later vinden we een mooie plek met uitzicht op het meer, zien morgen wel weer.