we zijn in MAROKKO!!!!!

14 november.

Lange dag ,we hebben gisteravond op een bewaakte parkeerplaats overnacht.
Nog even een biertje/ wijntje gedronken samen,eten gekookt.
De bedoeling was geweest om de sons te kijken, maar we hebben ergens een storing, niet genoeg stroom… de omvormer hielt er mee op.
We zijn vanmorgen om 6 uur opgestaan, na een rondje parkeerplaats komen we bij de goede gate naar Tanger.
We hadden geen haast hoeven maken, de veerboot is zeker 45 minuten te laat.
Om ongeveer 9 uur kunnen we toe rijden en begint het hele circus…
De eerste keer ons beide paspoort laten zien, controle op het juiste gezicht.
Daarna het omruilen van de inklaring ticket en de retour ticket, met het reserveringsbewijs.
Alle gegevens van het paspoort en auto worden bekeken.
Daarna mogen we de veerboot op, ticket geven.
Op de boot moeten we weer een papiertje invullen met paspoort nummers, namen, doel van bestemming en waarom.
Kenteken nummer erbij.
Kunnen we op weg naar de douanebeambte ,papietje inleveren en het paspoort weer laten zien.
Een redelijke rij, een 3 kwartier ongeveer, allemaal heel vriendelijk.
En ook geen papiertje met geld wat stiekem geritseld word, alles heel correct!
Dan zijn we aan koffie toe, gezellige man bij het buffet, lachen.
Cakejes erbij , we hebben echt wel trek nu.
Later even op het dek, binnen was het sowieso te benauwt , redelijke ruwe zee, en ja weer zeeziek OVERGEVEN!
Daarna word het gemakkelijker, de anderen zien dolfijnen ,wij jammer genoeg niet.
Na zo’n 1,5 uur zijn we bij de nieuwe haven van Tanger, fris en modern.
Als we van de boot afgaan, weer paspoort laten zien aan de zelfde douane beambte alles oke!
Tot we van de afrijden, fred voor ons verliest zijn reserve wiel,en bij ons is ook een hard geluid!!
Bé kan niet goed sturen ,lucht is weg en we kunnen dus ook niet remmen!
We vinden een redelijke plek waar we kunnen staan, fred en truus en cor en jack. blijven bij ons, de rest rijd alvast naar de douane.
Bé kanteld samen met fred de cabine naar voren.
Blijk dat de v-riemen van de compressor er af liggen en de poelie er afgelopen is, een v-riem vinden we achter de auto terug de poelie hangt nog tussen het motorblok.
Juist op dat moment breekt er onweer los, dikke buien en bliksem, hoezo zon!
Samen met Bé lukt het me Smalle handen/armen om de poelie er tussen uit te krijgen, heel gebleven alleen een bout afgebroken.
Flex en de generator erbij, bout afgeslepen, nieuwe bout erin!
Het spul kan er weer op, we hebben alleen een v-riem te weinig, Bé krijgt het heldere idee, om toch richting bot te gaan en te zoeken.
Fred en ik gaan opzoek, en warempel een mannetje op de boot had hem gevonden.
Hoeveel geluk kun je hebben.
Als alles weer in elkaar zit kunnen we ook richting douane, een hele rij en ook de rest van de groep is daar nog aan het wachten tot dat ze aan de beurt zijn.
Gelukkig hebben we de juiste papieren om de auto in te klaren al van internet gedown-load , scheelt weer wat papierwerk.
Als we aan de beurt zijn, kunnen we het papier laten zien, samen met de paspoorten, kenteken enz. alles oke.
Daarna naar de politiepost, weer paspoort van Bé met het kenteken, wordt geregistreerd dat de auto met chauffeur in Marokko rond rijd .
Nu moeten we nog ons deel van het inklaringsformulier van de douane weer terug hebben, willen ze nog even in de camper kijken.
Dat kan, altijd vriendelijk blijven.
Alleen we hebben een hond, houden ze in Marokko niet zo van, = onrein!
Akita er uit, trap neergezet, papieren van Akita worden gecontroleerd.
Ook oké , vragen ze nog of we wapens bij ons hebben? Nee, natuurlijk!
Krijgen het ontbrekende deel mee.
EN Dan mogen we doorrijden! , nog één controlepost voor het kenteken en paspoort van Bé en dan zijn we in Marokko!!!!!
Rijden eerst een stuk, gaan tanken, kunnen euro wisselen bij het tankstation.
177 liter voor 1300 dirh. Is ongeveer 76 eurocent de liter toch goedkoper als Noorwegen.
Vinden in Asilah mooie camperparkeerplaats aan de rand van het dorp, tegen de stadsmuur aan!
Gaan met z’n allen nog even het stadje in, geweldig prachtige kleuren op de muren en in de marktjes door zoveel verschillende groenten, kruiden, aardewerk.
Hele vriendelijke mensen, proberen je wel van alles te verkopen, maar niet opdringerig.
Om de campers staan verschillende “mannetjes” die alles kunnen doen voor je.
Wel voor aantal muntjes of blikjes bier.
Ze slapen ook onder een soort afdakje bij het plein en houden de wacht….of dat echt nodig is denken we niet, een onveilig gevoel hebben we absoluut niet.
Hoort er een beetje bij hier.
Zo’n 90 km. Gereden.