Cascades d’ Ouzoud

10 tot 16 april
We gaan de volgende dag even kijken bij oasis de Fint,daar kun je heel mooi staan was ons verteld.
Drukke straat de n9,op een gegeven moment worden we aangehouden…door een nette jongen….die zegt pech te hebben met z’n auto.
Beetje vreemd,dat hij ons als buitenlanders vraagt,of we zijn familie willen waarschuwen,dat hij hier met pech staat….
Hij schrijft ons een briefje,met de gegevens waar we moeten stoppen in Ouerzazate.
En natuurlijk,we hebben hem ook door.
De bedoeling is dat we “zijn familie” opzoeken,als dank worden we uitgenodigd voor de thee en dan krijgen we een geweldig AANBOD, een extra goedkoop tapijtje,omdat we zijn zoon/neef etc. hebben geholpen.
Het pechgeval krijgt dan 25 % commissie, het is wat,geweldige toneelspelers.
En ook hier zijn we niet ingetrapt.

Oasis de Fint is prachtig, we zijn alleen iets te groot en moeten aan de rand blijven staan( we hebben het wel geprobeerd,maar zijn weer omgedraaid).
We blijven hier niet staan,geen uitzicht en teveel mensen die weer van alles van je willen.
Een aardige jongen geven we iets te drinken en een stuk chocola,koffie wilde hij niet.
En hij blijft erg geduldig wachten,of er nog meer komt…..en nee,we hebben geen geld,kleding etc. meer.

Na een nacht op de camping in Ouerzazate, staan we de volgende dag bij Barrage de Ouerzazate.
Je kunt hier prima staan,drinken eerst even koffie en willen dan een leuk plekje opzoeken.
Net als de koffie klaar is komt er een toeristenbusje aan met Engelse vogelaars,helemaal maf!
Ze gaan lopend met alle camera’s en verrekijkers richting het meer,de chauffeur blijft alleen achter.
Of hij een kop koffie wil,vraagt Bé.
Daar heeft hij wel zin in,een leuke man,hij is met de Engelsen een dag of 10 onderweg.
Hij spreekt iets Duits en wat Engels en verteld wat over z’n gezin( 2 dochters van 20 en 17 en een zoon van 12)
Het leven is moeizaam hier verteld hij,hij zou normaal zo’n 6000dirham (600 Euro) verdienen.
Maar omdat er zoveel werklozen zijn,moet hij genoegen nemen met 2500 dirham.
Voor hem zijn er 10 anderen,als z’n loon komt is het in een keer weer op.
Na het betalen van het schoolgeld,de oudste zit op de universiteit, elektrisch,verzekeringen en het normale leven is het al meer dan op.
Het is een goedlachse man met veel humor,die geen geld van ons wil aannemen!
Maar als we zeggen dat als we volgend jaar weerkomen en dan kleding etc. meenemen voor hem,is hij erg blij!
We krijgen z’n telefoonnummer en beloven hem te bellen als we weer in Agadir zijn.
Maar dan moet hij alweer gauw vertrekken met de groep en we zwaaien hem uit.

Even later vinden we bovenop de rotsen een pracht plek met uitzicht op het stuwmeer.
Na 2 dagen stuwmeer,gaan we de 10 verder rijden naar De Dades en Tothra georches.
En dit keer zijn we erbij,een snelheidsbord gemist,15 km. te hard!
Met de laser,zoals hij later liet zien. Kost ons 300 dirham = 30 euro,toch jammer.

3 jaar geleden hebben we ook geprobeerd de Tothra en verbindingspiste naar Dades te rijden,toen waren we te laat in tijd en moesten door sneeuw en ijs omkeren.
Mooie georches de Tothra,maar onwijs druk(Zondag) en kermis door alle souvenirstalletjes etc.
Aan het einde van de georches als we aan de koffie zijn,stapt er een man op ons af Guido de Vlieger? een wereldfietser,is overal al geweest,prachtige verhalen!
Is hier al een aantal weken, en gaat nu met een gids 3 dagen lopend opstap de bergen in,dezelfde route die wij met de auto doen.
Zijn al wat aan de late kant als we aan de piste beginnen ,maar zijn in de vooronderstelling dat we wel ergens een slaapplek kunnen vinden,drinken op een camping/auberge nog even verse sinasappelsap en rijden door.
We weten via de omschrijving bij de waypoints dat er nomaden wonen.
Als we de eerste vrouw met kindje daar zien,geven we haar wat bananen,we weten dat ze daar niet zoveel hebben.
Maar het is niet genoeg,ze wil ook nog kleding ,eten ,geld en houd me aan m’n shirtje vast,heel vervelend.
We vervolgen de piste,mooi maar smalle stukken,deels door rivierbeddingen,soms behoorlijk scheef hangend ,door een prachtig dal.
En onderweg weg komen we zeker nog 5 Nomaden families tegen,in no time komen de kinderen en vrouwen de berghelling af gerend, en nee we hebben niets meer.
De groep vrouwen maken een vreemd gillend/huilend geluid,akelig.
We zijn benieuwd hoe anderen hier mee omgaan…..we rijden door…..en negeren hen zo goed en zo kwaad als dat kan,
We komen verschillende groepen tegen o.a. Duitsers met ondermeer een “kat” ,maar die lijken nog geen bivac te maken.
Pas als we op het hoogste punt zijn 2650 meter,hebben we de groepen nomaden achter ons gelaten.
Tot hier zijn we ongeveer de vorige keer gekomen vanaf de andere kant,we moeten nog ongeveer 15 km. en komen dan weer op asfalt.
En als we een eindje later nog 2 jongens op een moped om wodka zeuren,besluiten we aan het eind van de dades een kleine camping te nemen…..een prachtige dag met hindernissen.

En inmiddels zijn we nu aangekomen op camping Zebra,na een prachtige route door de Hoge Atlas ( de r307 naar Demnate en dan de r304 naar Cascades d’ Ouzoud.
Onderweg zijn we een Duits stel tegengekomen Karl en Wilma en samen met hun delen we een plek op de camping.
De camping is erg vol door een groep Fransen.
We bestellen samen met Karl en Wilma patat en hebben een erg gezellige avond!