waar is de piste

S'morgens nemen we afscheid van Saïd,nadat de bakker is geweest, de camping koste 40dirh. nog geen 4,- euro.
Weer een fooi, kunnen het niet over ons hart verkrijgen, zo druk had hij het de laatste tijd niet gehad.
De laatste camper was 25 november geweest, vannacht gelukkig 2!
De piste zou aan het eind van de georches moeten komen, na msemir!
Eerst genieten we nog van de bijzondere kloof, rood steen, niet zo lang als we gedacht hadden, maar erg mooi!
als we de kloof uit zijn , letten we op,voor de piste rechts.....maar we zien hem niet.
De weg waar op we zitten neigt wel iets na rechts, en er was ons verteld dat de piste al "asfalt" zou kunnen zijn.
We rijden dus door, komen verschillende armoedige dorpjes tegen.
Lastig weer veel kinderen'ouderen die ons om vanalles vragen, kleding ,schoenen, sigaretten, snoep, geld.
We kunnen er niet op in gaan, te veel mensen.
Door wat extra fooi enzo te geven, hopen we een klein beetje bij te dragen.
Op een gegeven ogenblik moeten we door een riviertje rijden, weer wat spectakel..., gelijk ook weer een jongetje/geitenhoeder die ons opmerkt.
Komt op blote voeten aangelopen, we weten natuurlijk niet of z'n schoenen nog bij de geiten staan.
We gaan hier koffie zetten, drinken en een broodje opeten als zo'n jochie toekijkt, willen we niet.
We geven de jongen brood en een mandarijntje, is hij gelukkig blij mee.
We rijden nog een heel eind, mooie uitzichten , totdat we in een dorp niet verder kunnen. ROUTE FINI!
Gelijk alle kinderen van het dorp er om heen, het is duidelijk dat we hier niet horen en verschikkelijk fout gereden zijn.
Deel een zak snoepjes uit, is niet anders, en verlaten spoorslag het dorp.
Weer onder een erg laag hangende stroomkabel door, gaat weer goed.
Komen laat op de camping aan die aan begin van de kloof zit.
Drinken koffie op het terras, vragen waar we erkeerd gereden zijn?
krijgen hier niet een duidelijk antwoord op.
Kijken s'avonds op de dvd van pistenkuh, en zien betere beschrijving.
Zien morgen wel.